Op 30 juni 2011 is er een receptie op de Ambassade van Wit-Rusland ter gelegenheid van de bevrijding door de Russen van de Nazi's op 3 juli 1944. In Wit-Rusland wordt deze dag groots gevierd.

De Ambassadrice van Belarus mrs. Elena Gritsenko heeft mij als voorzitter van de SKTT uitgenodigd om bij de receptie ter gelegenheid van deze nationale feestdag aanwezig te zijn. Dit uiteraard dankzij onze goede contacten met Consul, Andrei Luchenok.

Ik zal naar Den Haag afreizen om namens de SKTT kennis te maken met de Ambassadrice en samen met haar en de andere genodigden, de bevrijding van Wit-Rusland te vieren in het chique Carlton Ambassador Hotel.
Het is in het belang van de SKTT om goede contacten met de Ambassade van Belarus te onderhouden.

Fijn om te horen dat alle kindjes weer veilig thuis zijn aangekomen. Vanavond zullen we Egor even bellen om te vragen of alles goed gegaan is en dan nog maar voor de laatste keer "Spakoini Nochi". Gisteravond riep ik het nog boven, maar Floris riep gelijk terug dat ik dat niet meer hoefde te zeggen want Egor was er toch niet meer. Het blijft wel vreemd dat hij er nu niet meer is. We missen hem wel hoor.

groetjes,
Nellie en de rest van de bijtjes.

HARLINGEN- De poll voor de Goede Doelen actie van Scannernet.nl is geopend! Je kunt vanaf nu de komende twee weken stemmen op de SKTT! De winnaar wordt op 16 juni a.s. bekend gemaakt. De winnaar krijgt een jaar lang gratis een advertentie op één van de pagina's van Scannernet.nl (met een directe link naar de website van de organisatie). Daarnaast zal scannernet in de e-mails die zij versturen aandacht vragen voor het winnende goede doel. Wij hopen natuurlijk dat jullie allemaal even de moeite nemen om een stem uit te brengen op de SKTT!! We staan nog wat achter in de poll dus mail de onderstaande link naar alle vrienden van de kinderen van Tsjernobyl!!!

http://www.scannernet.nl/nieuws-uit-harlingen-en-omstreken/actueel-nieuws/464-stem-nu-op-uw-favoriete-goede-doel.html

Ik denk Margot dat iedereen met zijn gedachten nog bezig en aan het bij komen op het laast gaat alles zo heftig.De mooie dingen en leuke ervaringen komen straks wel los.Ik heb gisteren op de routeplanner zitten kijken waar ze ong moeten wezen,maar je weet niet hoe druk het op de weg en grens is.In gedachten volg ik de bus want wij zijn toen ook met de bus geweest.Ik hoop dat de telf gauw gaat dat ze veilig bij hun ouders zijn.

Het huis is 1 grote puinhoop, het werk wat is blijven liggen gaat nu toch echt eerst voor.
Maar ben ik de enige die nu al met heimwee terugkijkt op het blog? En het nu al mis dat er geen berichtjes meer geschreven worden?
Is het voorbij en er zijn nog zoveel leuke dingen die nog te vertellen zijn.
Zoals wat betekende het als Nastya zei:
"Nee, no happy birthday Marcha?"
Nou dat bleek code taal voor,
'nee ik wil niet naar de nieuwe speeltuin op het Kallandspad.'
De hele dag stond hier 'Maksim' op de computer op, nou dat houden wij er dan maar even in.
Het is nu 13.00 ik ga hun bedjes afhalen en wassen en hopen dat ze bijna thuis zijn, zodat we een telefoontje krijgen.

Dag, dag.
Margot

 Afscheid ....... Kunnen we deze dag voortaan overslaan?????

Groet Herman en Zus

De meiden liggen er bij ons net in. pfff dat viel nog niet mee. Op tafel ligt nog heel veel spul en de tassen lijken toch echt vol te zitten, maar bij het naar bed gaan toverde ze ineens nog allerlei knuffels en spulletjes tevoorschijn.
En zeg dan maar eens: nee.
Kortom. Paul heeft ons een paar maanden geleden 'overgehaald' om weer kinderen in huis te nemen, en het is de beste beslissing geweest om het te doen! Bedankt Paul, je bent de beste jo! Wat hebben we het leuk gehad met z'n allen, wat zijn we moe en zij lijken niet moe te krijgen.
Ook vond ik het ontzettend leuk om jullie als mede gastouders allemaal op deze manier te leren kennen.
Nu ga ik me met praktische zaken bezig houden, Walter vraagt al of dat zeepbakje mee moet in de tas voor onderweg, op de heenreis hadden ze nog geen snoetenpoetsers in de tas.
Tot morgen.

Margot

ons meisje slaapt. Moe maar voldaan kijken we terug op een geweldige maand.
Het was een drukke maand en vanavond kijken wij voor het eerst op het blog.
Het was een geweldige ervaring en hebben "ons meisje" in ons hart gesloten.
Familie de Graaf, Midsland

Wat een avond geweldig eerst word Douwe toegezongen en bij thuiskomst word hij gebeld door twee gezinnen uit Belarus.Onze eerste Dasja en Janna en Marina waar we met Rinske  geslapen hebben.Wij hebben genoten deze maand en respect voor alle gastouders en bestuur.Wij worden ouder maar zo te zien gaat de jongere generatie er vol tegen en blijven er vast nog veel kinderen komen naar ons eiland.Onze kleinkinderen waren soms jaloers maar vonden het toch wel leuk.
Groet Douwe en Riekie